در این روزها که کرونا روش زندگی آدم‌ها را تغییر داده فیلم دیدن می‌تواند یک راه فرار از این شرایط عجیب و غیر قابل پیش‌بینی باشد. یک گنجینه عظیم و مهم از فیلم موجود است که می‌توان مد و پوشاک را در مورد آن‌ها مورد مطالعه قرار داد. در طول‌ سال‌ها بسیاری از طراحان مد و پوشاک مشهور لباس بازیگران را طراحی کرده‌اند.

برند کریستین دیور (Christian Dior) از جمله اولین خیاط‌هایی بود که برند خود را در هالیوود مطرح کرد و لباس “Marlene Dietrich” (مرلین دتریک) بر روی پرده نقره‌ای سینما به دهه ۱۹۵۰ بر می‌گردد. نمونه دیگر آن “Hubert de Givenchy” هبرت دی گیونچی است، که او را به عنوان طراح لباس “Audrey Hepburn” آدری هپبرن می‌شناسند. هپبرن در فیلم “صبحانه در تیفانی” نقش آفرینی می‌کند که پیراهن زنانه مشکی بلندی پوشیده، لباسی که یکی از متفاوت‌ترین و شیک‌ترین لباس‌های تاریخ سینماست. اگر بخواهیم نمونه‌ی اخیر از این طراحی‌ها را نام ببریم، فیلم “گتسبی بزرگ” در سال ۲۰۱۳ است. طراحی لباس‌های این فیلم را برند “Miuccia Prada” (موچا پرادا) به عهده داشت. این مطلب یادآوری مختصری از چند و فیلم و طراحان آن لباس‌ها.

اوپو Find 5 یکی از اولین گوشی‌های مجهز به صفحه‌نمایش ۱۰۸۰p به حساب می‌آید. این گوشی در دسامبر ۲۰۱۲ معرفی شد و اگر کمی زودتر معرفی می‌شد، می‌توانست عنوان نخستین در این حوزه را از HTC Droid DNA بگیرد. با این وجود، رزولوشن ۱۰۸۰p در آن زمان مختص تلویزیون‌های پیشرفته بود و ارائه آن در گوشی‌های هوشمند قابلیت منحصربه‌فردی محسوب می‌شد. به لطف بهره‌گیری از تراشه اسنپ‌دراگون S4 پرو، این گوشی به‌راحتی از پس رندر محتوای ۱۰۸۰p برمی‌آمد.

اوپو در راند بعدی پیروز شد و گوشی Find 7 به اولین گوشی مجهز به صفحه‌نمایش QHD بدل شد. شرکت JDI سازنده این پنل ۵.۵ اینچی بود و با تراکم پیکسلی ۵۳۸ پیکسل در اینچ، کیفیت بسیار خوبی را ارائه می‌داد.

یک مدل از این گوشی که از نمایشگر ۱۰۸۰p بهره میرد ،و تحت عنوان Find 7a روانه‌ی بازار شد. سخت‌افزار وان‌پلاس وان هم مبتنی بر این گوشی بود که این موضوع چندان تعجب‌آور نبود؛ زیرا مدیرعامل وان‌پلاس حدود ۱۵ سال به‌عنوان یکی از مهندسان ارشد در شرکت اوپو فعالیت می‌کرد. او کار خود را از بخش Blu-ray این شرکت آغاز کرد.

یکی از مشخصه‌های قابل توجه این گوشی، قابلیت Ultra-HD بود که از نمونه‌های اولیه پردازش مولتی‌فریم به‌حساب می‌آید. با بهره‌گیری از این قابلیت، دوربین این گوشی ۱۰ عکس با رزولوشن ۱۳ مگاپیکسلی ثبت می‌کرد و یک عکس ۵۰ مگاپیکسلی تحویل کاربر می‌داد. هرچند عکس‌های نهایی به خوبی عکس‌های گرفته‌شده با دوربین ۳۸ مگاپیکسلی گوشی لومیا ۱۰۲۰ نبودند، اما کیفیت این عکس‌ها در آن زمان حرف‌های زیادی برای گفتن داشتند.

یکی دیگر از قابلیت‌های حائز اهمیت این گوشی، بهره‌گیری از سیستم شارژ فوق‌سریع VOOC بود. این سیستم می‌توانست خروجی ۲۰ وات برق را با ورودی برق ۵ ولتی تأمین کند. بیشتر سیستم‌های شارژ سریع برای چنین کاری نیازمند ولتاژهای بالاتری هستند و نکته منفی این رویکرد، تولید گرمای بیشتر است. سیستم VOOC تا حالا یکی از سریع‌ترین راه‌ها برای شارژ گوشی محسوب می‌شود و این سیستم گوشی را در حین شارژ خنک نگه می‌دارد.

وان‌پلاس هم در حقیقت با اعمال تغییرات کوچکی بر این سیستم، عنوان دش شارژ را برای آن انتخاب کرد و آن را برای گوشی‌های خود ارائه داد. نسخه‌ی پیشرفته‌تر این سیستم، سوپر VOOC نام دارد که گوشی اوپو R17 پرو و برخی از مدل‌های Find X از آن پشتیبانی می‌کنند و قادر به دریافت شارژ با توان بسیار بالای ۵۰ واتی هستند.

«پیت لائو» (Pete Lau)، مدیرعامل فعلی وان‌پلاس، در این دوران به‌عنوان جانشین مدیرعامل اوپو انتخاب شد و در طراحی و ساخت گوشی اوپو N1 تأثیرگذار بود. این اولین گوشی هوشمندی بود که به‌صورت رسمی از کاستوم رام «سیانوژن مود» (CyanogenMod) پشتیبانی می‌کرد، قابلیتی که آقای «لائو» آن را به گوشی‌های وان‌پلاس هم منتقل کرد.

مهم‌ترین مشخصه‌ی این گوشی، بهره‌گیری آن از دوربین ۱۳ مگاپیکسلی چرخان بود که هم به‌عنوان دوربین اصلی و هم دوربین سلفی انجام وظیفه می‌کرد. البته تغییر جهت این دوربین به‌صورت دستی انجام می‌گرفت. در پنل پشتی این گوشی، بخشی از آن به‌عنوان تاچ‌پد و عمدتا برای اسکرول کردن مورد استفاده قرار می‌گرفت. همچنین با دو بار ضربه بر آن، اپلیکیشن دوربین اجرا می‌شد و با یک ضربه دیگر، عکس موردنظر ثبت می‌شد. برای افرادی که برای بهره‌گیری از گوشی‌های هوشمند خود عادت به استفاده از فقط یک دست دارند، چنین قابلیتی بسیار جذاب بود ولی اوپو دیگر این مشخصه را در گوشی‌های بعدی خود تعبیه نکرد.

همانطور که گفتیم، تغییر جهت دوربین گوشی N1 به‌صورت دستی انجام می‌شد و به همین خاطر اوپو برای گوشی N3 یک موتور به دوربین اضافه کرد تا این کار به‌صورت خودکار انجام شود. همچنین با بهره‌گیری از این مشخصه می‌شد عکس‌های پانوراما را هم ثبت کرد.N3 اولین گوشی اوپو که از حسگر اثر انگشت بهره می‌برد. این حسگر در پشت گوشی تعبیه شده بود.

در سال ۲۰۱۶، اوپو به استفاده از سنسور دوربین IMX398 ساخته شده توسط سونی روی آورد که برای اولین بار در گوشی‌های R9s و R9s پلاس مورد استفاده قرار گرفتند. جزییات مربوط به سیستم فوکوس خودکار این سنسور چندان روشن نیست و هرچند از سیستم فوکوس Dual Pixel بهره نمی‌برد، اما اوپو ادعا می‌کند که از فوکوس خودکار تشخیص فازی عملکرد بهتری دارد. این سنسور آخرین بار توسط وان‌پلاس در گوشی وان‌پلاس ۵T مورد استفاده قرار گرفت.

گوشی اوپو F3 پلاس اولین گوشی این شرکت بود که از دوربین سلفی دوگانه بهره می‌برد. همانند گوشی Ulike 2، این گوشی هم برای زیباسازی سلفی‌ها مجهز به قابلیت selfie expert بود. مدل کوچک‌تر این گوشی تحت عنوان F3 چند ماه بعد روانه‌ی بازار شد.

مدتی بعد از معرفی این گوشی‌ها، شرکت اوپو گوشی‌های R11 و R11 پلاس را معرفی کرد که برای اولین بار از دوربین‌های دوگانه اصلی بهره می‌بردند. سنسور دوربین اصلی IMX398 و سنسور دوربین تله هم IMX376 بود. هرچند دوربین سلفی این گوشی از نوع واحد بود، اما به لطف رزولوشن ۲۰ مگاپیکسلی آن، عکس‌های سلفی باکیفیتی را ثبت می‌کرد.

در این مطلب به تعدادی از مشهورترین گوشی‌های شرکت اوپو نگاهی انداختیم. گوشی‌هایی که قدمت چندان زیادی ندارند، ولی از طرفی دیگر از قابلیت‌های جالبی بهره می‌برند. مطابق معمول، مهم‌ترین ویژگی‌های گوشی‌های جدید این شرکت هم نمایشگر و دوربین‌های آن‌ها است. این گوشی‌ها دیگر مجهز به صفحه‌نمایش‌های QHD نیستند اما گوشی هوشمندی مانند اوپو R17 پرو با بهره‌گیری از حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر و بریدگی نمایشگر قطره‌چکانی، توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. همچنین این گوشی مجهز به سنسور ۳D ToF است که باید ببینیم این مشخصه ماندگار خواهد شد یا نه.

اوپو هرچند به استفاده از بریدگی نمایشگر قطره‌چکانی روی آورده، اما در مورد گوشی Find X، راه‌حل تازه‌ای را برای حذف این مشخصه ارائه کرده است. این گوشی از بریدگی نمایشگر بهره نمی‌برد و در عوض به لطف طراحی تقریباً کشویی، دوربین سلفی و اصلی در بخش فوقانی از بدنه‌ی گوشی بیرون می‌آیند و بعد از تمام شدن کار موردنظر، دوباره به جای اصلی خود برمی‌گردند. تجربه‌ی اوپو در زمینه‌ی طراحی موتور دوربین گوشی N3، در این زمینه به کمک آن‌ها آمده تا این ایده نوآورانه را عملی کنند. همچنین این گوشی در کنار بهره‌گیری از حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر، از سیستم تشخیص چهره هم بهره می‌برد که از این تکنولوژی تحت عنوان «نور ساختاریافته» (structured light) یاد می‌شود و متفاوت از تکنولوژی‌های مشابه است.

هرچند این شرکت فقط از ۶ سال پیش وارد حوزه‌ی گوشی‌های هوشمند شده، ولی تا حالا نشان داده که از نوآوری و عملی کردن ایده‌های جدید ترسی ندارد و به همین خاطر در طی این سال‌ها گوشی‌های این شرکت همواره یکی از نوآورانه‌ترین گوشی‌های هوشمند محسوب می‌شوند؛ روندی که امیدواریم ادامه‌دار باشد.